O książce: rok / Różowe okulary spadły w wieku osiemnastu lat, kiedy aby przeżyć, musiała podejmować się jakiejkolwiek pracy. I o żadnym przystojnym księciu nie można było nawet marzyć. Wydawało jej się, że mężczyźni to na ogół dupki zainteresowane tylko własnymi problemami. Już wtedy dziewczyna zdała sobie sprawę, że sama będzie musiała sobie ze wszystkim poradzić i nikt inny oprócz niej nie będzie w stanie rozwiązać problemów. Nie miała jednak pojęcia, że ​​już niedługo pojawi się ten sam książę, choć początkowo wydawał jej się kozą.